Przedstawienie oparte na motywach 7 baśni Hansa Christiana Andersena: „Pasterka i kominiarczyk“, „Dziewczynka z zapałkami“, „Dzielny cynowy żołnierz”, „Nowe szaty cesarza“, „Choinka“, „Stara latarnia“ i „Stokrotka“ w nowym przekładzie Bogusławy Sochańskiej. Spektakl jest jednak czymś więcej niż adaptacją – teatralną podróżą po świecie Andersenowskich baśni, pryzmatem, przez który możemy na nowo spojrzeć na twórczość wielkiego Duńczyka. Twórcy potraktowali literacki oryginał jako punkt wyjścia, wraz z aktorami szukając odpowiedzi na pytania: co te historie znaczą dziś i czym są dla każdego z nas.

Klamrą spektaklu jest baśń o Pasterce i Kominiarczyku – dwóch porcelanowych figurkach, które zakochują się w sobie – ale pojawią się w niej także postacie z innych opowieści: młody świerk przywieziony z lasu na Boże Narodzenie, zmarznięta dziewczynka próbująca sprzedać na ulicy zapałki, stara latarnia wspominająca swoją młodość, zakochany w tancerce żołnierz...
W przedstawieniu spotyka się więc kilka światów: świat Andersena ze współczesnym, a mikrokosmos porcelanowych figurek z wielkim światem zewnętrznym. JAKI TEN ŚWIAT JEST WIELKI! to opowieść o przemijaniu, miłości, władzy i śmierci, ale przede wszystkim o wielkiej radości życia.

Czesko-słowacki tandem SKUTR, czyli Martin Kukučka i Lukáš Trpišovský, to jedni z najbardziej cenionych i najczęściej nagradzanych twórców teatralnych w Czechach. Tworzą teatr autorski, zajmując się z powodzeniem najróżniejszymi gatunkami – reżyserują opery, spektakle taneczne, dramatyczne i cyrkowe. Ich styl jest określany jako crossover, szalona wędrówka przez różne style.

JAKI TEN ŚWIAT JEST WIELKI! to druga odsłona projektu pt. „anderSEN O TEATRZE”, który w październiku 2020 r. miał swoją premierę online. Cały proces proces powstawania widowiska – od pierwszych prób do internetowej premiery – został udokumentowany w postaci reportażu filmowego w odcinkach. Cykl „Making of” zrealizowany przez Jacka Chamota umożliwił widzom wgląd w teatralne kulisy i poznanie specyfiki pracy w teatrze: na scenie podczas prób, ale także w pracowniach scenograficznych i innych miejscach zwykle niedostępnych dla publiczności.